ΝΕΟ Δ.Σ ΣΤΟΥΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΕΣ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ
ΕΝΩΣΗ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ-ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ 10/11/2016
Με επιτυχία διεξήχθησαν την Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2016 η Τακτική Γενική Συνέλευση και οι Εκλογές της Ένωσης Ρουμελιωτών Γαλατσίου – Λαμπρινής, για την ανάδειξη νέου Διοικητικού Συμβουλίου και Εξελεγκτικής Επιτροπής για την επόμενη τριετία.Πρόεδρος της Γενικής Συνέλευσης εκλέχθηκε ομόφωνα ο κ. Μαστρογιάννης Βασίλης με Γραμματέα τον κ. Παπαδοκωστόπουλο Άρη, οι οποίοι και διηύθυναν τις εργασίες του Σώματος με απόλυτη επιτυχία. Η Γενική Συνέλευση ενέκρινε ομόφωνα τα πεπραγμένα της απερχόμενης διοίκησης.
Στις εκλογές που ακολούθησαν, εξελέγησαν οι παρακάτω:
Eνέα (9) πρώτοι για το Δ.Σ. κατά σειρά ψήφων:
- Σκύρλας Σπυρίδων
- Φλώρος Χρήστος
- Παπαθωμά-Μαστρογιάννη Αλεξάνδρα
- Κοσμάς Θεόδωρος
- Καραγκούνη Ασημίνα
- Ανδρίτσος Αθανάσιος
- Παλάντζας Χαράλαμπος
- Καλουδιώτης Ιωάννης
- Γαλάζιος Ηλίας
Tρεις (3) πρώτοι για την Εξελεγκτική Επιτροπή:
- Πασπάλας Αναστάσιος (Πρόεδρος)
- Χαϊμάνης Βασίλειος (Γραμματέας)
- Μπέτη Αλεξάνδρα (Μέλος)
Σύμφωνα με το καταστατικό της Ένωσης (άρθρο 7 παράγρ. 5), ο πρώτος σε σταυρούς προτίμησης κ. Σκύρλας Σπύρος, κάλεσε τους παραπάνω επιτυχόντες και συνήλθαν σε πρώτη συνεδρίαση όπου συγκροτήθηκαν σε σώμα. Το νέο Δ.Σ. είναι το παρακάτω:
Πρόεδρος: Σκύρλας Σπυρίδων Αντιπρόεδρος: Κοσμάς Θεόδωρος Γενικός Γραμματέας: Φλώρος Χρήστος Ταμίας: Παπαθωμά-Μαστρογιάννη Αλεξάνδρα Ειδικός Γραμματέας: Ανδρίτσος Αθανάσιος Σύμβουλος Δημοσίων Σχέσεων: Παλάντζας Χαράλαμπος Μέλη: Καραγκούνη Ασημίνα, Καλουδιώτης Ιωάννης, Γαλάζιος Ηλίας.
Για το Δ.Σ.
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Σκύρλας Σπύρος Φλώρος Χρήστος
ΠΩΛΕΙΤΑΙ
ΠΩΛΕΙΤΑΙ ισόγειος κατοικία 45 τ.μ στο Μαρτίνο.
Αποτελείται απο κουζίνα,μπάνιο,κρεβατοκάμαρα.
Τηλέφωνο:6983838622
Ε Λ Α Τ Ε Ι Α . ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1945
|
Γράφει ο Παν. Γεωρ. Δημάκης
Υπεύθυνος Ιστορικού Αρχείου Αμφικλείας-Ελατείας
Email:pgdimakis@gmail.com
Ε Λ Α Τ Ε Ι Α . ΜΕΡΕΣ ΤΟΥ 1945
Μία ξεχασμένη ευχαριστήρια επιστολή, πού διαφύλαξε η πρόνοια, τής οικογένειας και ο αγαπητός συμπολίτης μας Στάθης Κυριαζή Μπάσιου μάς επαναφέρει, στα πέτρινα χρόνια τού εμφυλίου και τών δεινών της πατρίδος, τότε πού αγκομαχούσε, να σταθεί όρθια, κοντά στούς Συμμάχους νικητές τού πολέμου, διεκδικώντας το δίκαιο μερίδιο της, πού δεν έλαβε όμως ποτέ, σύμφωνα με την παροιμία, "στον αγώνα μαζί, στην μοιρασιά χώρια". Δυστυχώς, η φθονερή αρχαία θεότητα, η Άτη*, παραμονεύει όπως πάντα, στις μεγάλες στιγμές τού Ελληνισμού, την κρίσιμη στιγμή, να εκτελέσει το ανόσιο έργο της, καθορίζοντας την μοίρα τών Ελλήνων, υπαγορεύοντας τις λανθασμένες αποφάσεις και υπολογισμούς, με την ύπουλη παρότρυνση και τών θεωρούμενων " φίλων ασπόνδων " , Συμμάχων, ελλείψει βέβαια δικού μας κεντρικού ελέγχου και τής ακυβερνησίας, με αποτέλεσμα οι Άγγλοι, με τις ετοιμοπόλεμες, οργανωμένες δυνάμεις, να αναλάβουν τον έλεγχο, και να μας στερήσουν τα κεκτημένα. Παρ' ολιγον μάλιστα, να χαθούν όλα, μέσα στην δίνη των παθών, όπου σκοτώνονται αδέλφια, πολεμούν γείτονες, πυρπολούν φίλοι. Η επιστολή αυτή, τεκμήριο, μάς μεταφέρει στα χρόνια αυτά, πού ένα θλιβερό κοπάδι συμπατριωτών μας, αιχμαλώτων; ομήρων; πώς να τους αποκαλέσει κανείς; πού έχουν συλληφθεί αναίτια, εική και ώς έτυχε, χωρίς κριτήρια, να οδεύουν, στο λεκανοπέδιο Αττικής πρός τα Κρώρα Δερβενοχωρίων, και φθάνει εξουθενωμένο στην Ελάτεια τού 1945. Μία αγροτική κωμόπολη, στην περίκλειστη κοιλάδα τού Κηφισού, πού ήδη. είχε πληρώσει φόρο αίματος, αλλά και λεηλασιών και πυρπολήσεων, από τα στρατεύματα κατοχής, ενώ τα παραγωγικά χωράφια, παρέμεναν αργά και ακαλλιέργητα, η κτηνοτροφία λεηλατημένη, η έλλειψη τροφίμων μεγάλη. Η άφιξη όμως, τών εξαθλιωμένων συμπατριωτών μας, με τα σκισμένα ρούχα, τα λαχταρισμένα από την πείνα μάτια, συγκλόνισε την μικρή κοινωνία. Έτσι η κάτω πλατεία, ορίστηκε χώρος υποδοχής, στήθηκαν καζάνια για φαγητό, οργανώθηκε επιμελητεία διακομματική, τής οποίας προίστατο ο μακάριος, ακάματος, κοινοτικός αξιωματούχος τότε, Στάθης Παπαβασιλης, ο λεγόμενος "επί όλων" με συμμετοχή όλων τών σημαινοντων και μη, Αγγελή, Μπερώτα, Ηλιοπούλου, Κορδαλή, Γιαννακόπουλων, Σταμόπουλων, και, πολλών άλλων. Συγχρόνως πολλοί πήραν στα σπίτια τους, αρκετούς (ΣΗΜ), όπως τα αδέλφια Αποστόλης και Κοσμάς Μπάσιος, ενεργοί, εργατικοί και ενάρετοι πολίτες, πού η ανηρτημένη επιστολή πιστοποιεί, σε παρελθόντα χρόνο, γραμμένη, πού είναι δείγμα καιρών, ίσως υπάρχουν κι άλλες, που δεν γνωρίζουμε, από τα θύματα αυτά τής τυφλότητας και των λαθών τού καιρού εκείνου. Δεν χρειάζεται δε ανάλυση, τα γράφει ο ίδιος όλα, ενώ απονέμει εύσημα και έπαινο στην Ελάτεια και στούς κατοίκους της, σε μια στιγμή τής ιστορίας, πού η Αδελφοσύνη, η Αλληλεγγύη, ήσαν τα ζητούμενα, στην περίοδο πού τα εκατέρωθεν λάθη, έθεσαν την χώρα εκτός τροχιάς τών νικητών, με την σιωπηρή ανοχή τών Αμερικανών και τήν βροντερή σιωπή των Ρώσων ...
«Αλησμόνητη Πρωτοχρονιά ομηρική-αρχοντική στην Ελάτεια, στο φιλόξενο σπίτι της οικογενείας κ. Μπάσιου»
Αθήναι 18.2.45 Αγαπητέ Κυριαζή
Ευχαρίστως έρχομαι δια της παρούσης να σας πληροφορήσω όλους, όσοι είχατε την ευγενεστάτην καλοσύνην να με περιθάλψετε κατά τη διελεyσιν μου ως ομήρου από το χωριό σας και ιδιαιτέρως από το σπίτι σας ότι γύρισα σώος στο σπίτι μου. Αισθάνομαι βαθειά υποχρέωση να σας ευχαριστήσω θερμώς δι’ ό, τι κάματε δι’ εμέ. Θα μου μείνουν αλησμόνητες οι ώρες που πέρασα κοντά σας και όπως μέχρι τώρα έτσι και εις το μέλλον θα μνημονεύω πάντοτε και εις πάντας το εξαιρετικό αυτό παράδειγμα, που δε βρίσκω αυτήν τη στιγμή τα κατάλληλα λόγια που αξίζουν. Θα διατηρήσω τις καλύτερες αναμνήσεις. Πρόσφερε σε παρακαλώ αγαπητέ μου Κυριαζή τα σέβη μου στους γέροντες γονείς σου και τους χαιρετισμούς μου σε όλους τους συγγενείς σου που εγνώρισα σπίτι σας. Ελπίζω δε ότι θα μου γράψεις.Με αγάπη και εκτίμηση Σε χαιρετώ Α. Κωστής
Υ. Γ. Στον κ. Ηλιόπουλο πέστε ότι ήρθα κι ότι το γαμπρό του Χρήστο δεν τον είδα ακόμη. Η σύστασή μου Κον Αθανάσιον Κωστήν καθηγητήν , οδός Φιλιππίδου 6α, Αθήνα
Στο περιθώριο είναι γραμμένο: «Η πορεία μου ήταν ως τον… Τύρναβον!! Γύρισα άρρωστος και τραυματισμένος. Τώρα είμαι καλά.»
Σ Η Μ. Έχω οπτικές προσλαμβάνουσες, αλλά και προσωπική αντίληψη των γεγονότων, τότε ήμουν δέκα ετών. Μεταξύ τών ομήρων, ήταν μια κόρη τού καπνοβιομηχάνου Καραβασίλη, πού αναζήτησε τόν τοπικό αντιπρόσωπο καπνοπώλη, πού ήταν ο πατέρας μου, ανάπηρος τού Μικρασιατικού πολέμου. Τούς φιλοξενήσαμε τότε και διατηρήσαμε, εξ αυτού, επί μακρόν σχέσεις,μάλιστα ο σύζυγός της Κων. Βελισσαροπουλος, ήταν κηδεμόνας μου, στο Λεόντειο Λύκειο και τις Κυριακές, με έπαιρνε γιά φαγητό στο σπίτι του και μετά στο Γήπεδο ποδοσφαίρου, το Ποδηλατοδρόμιο, ήταν φανατικός Ολυμπιακός, έτσι απέκτησα και τα πάθη τού ποδοσφαίρου.
* Ατη, δαιμονική θεότητα, πού παγίδευε τον ανθρώπινο νού, ωθούσε στην παραβίαση τού Θείου και ανθρωπίνου νόμου, την ηθική τάξη και την κοινωνική ισορροπία. (Αισχύλου Πέρσες, Σοφοκλέους Αίας) .
** Βούλα Παπαϊωάννου, μικρό βιογραφικό. Συμπατριώτισσα, Ρουμελιώτισσα γεννημένη στη Λαμία, μεγαλωμένη μέσα σε μια ιστορική οικογένεια. Κόρη του Θεοχάρη Παπαϊωάννου Λιδορικιώτη, από ιερατική οικογένεια αγωνιστών, και τού Παπα-Κώστα Τζαμάλα, συμπολεμιστή τού Οδυσσέα, στο ιστορικό Χάνι. Η ΒΟΥΛΑ ΠΑΠΑΪΩΆΝΝΟΥ, έλαβε καλή βασική και μέση μόρφωση, στη σχολή Hill και στο γαλλικό κολλέγιο Saint-Joseph και αργότερα στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών. Θεωρείται μεταξύ τών εκφραστικότερων καλλιτεχνών φωτογράφων, με το γνήσιο Ελληνικό στοιχείο, μακριά από σκηνοθετημένες "πόζες". Παραχώρησε το πολύτιμο αρχείο της, στην φωτοθήκη του Μουσείου Μπενάκη. Περισσότερα εκδ. ΑΓΡΑ, Β. Παπαϊωάννου 2005.
Οι διαθέσιμες φωτογραφίες είναι της Βούλας Παπαϊωάννου, πού συνάντησε τους επιστρέφοντες ομήρους, στο Κέντρο υποδοχής, στην Αθήνα, Καραγιώργη Σερβίας 8 και έκαμε, μία εμπνευσμένη και αφ' εαυτής, ομιλούσα φωτογράφιση.
|
Μία τραγική εικόνα τών Δεκεμβριανων, οι νικητές γονυπετείς, γυναίκες με πανό, άνδρες με κεκλιμένες τις περήφανες σημαίες, περιφερόμενοι νεκροί, πρίν αρχίσει η σφαγή. ... μάς πήραν την Αθήνα. .... Στον ιερό χώρο τού Αγνώστου Στρατιώτη. ...
Μία ομιλούσα,εμπνευσμένη φωτογραφική αποτύπωση, τής Β. Παπαϊωάννου, τών οδικών ταλαιπωριών τών ομήρων.
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ Π.Κ.ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΝ ΚΕΝΤΡΟΝ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ ΚΟΙΝΩΦΕΛΕΣ ΙΔΡΥΜΑ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ
Τήν Τρίτη 25 Ὀκτωβρίου 2016 καί ὥρα 19.00 (7 μ.μ.) τό Πνευματικό Κέντρο Ρουμελιωτῶν (Π.Κ.Ρ.) θά τελέση τόν καθιερωμένο ἐτήσιο ἑορτασμό γιά τήν Ἐθνική μας ἐπέτειο τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940 σέ ἔνδειξη τιμῆς καί εὐγνωμοσύνης πρός τούς Ἥρωες, πού πιστοί στήν ἑλληνική παράδοση εἶπαν ΟΧΙ στήν ὠμή βία καί χάρισαν στήν ἀνθρωπότητα τήν πρώτη μεγάλη νίκη γιά τήν ἐλευθερία καί τήν ἀξιοπρέπεια τῶν λαῶν. Γι’ αὐτό καλεῖ τά μέλη του, τούς Ρουμελιῶτες καί τίς Ρουμελιώτισσες, καθώς καί τούς φίλους τῆς Ρούμελης νά τιμήσουν τήν ἐκδήλωση μέ τήν παρουσία τους.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
19.15 Ἔναρξη τῆς τελετῆς μέ ἐπιμνημόσυνη δέηση καί κατάθεση στεφάνου στό μνημεῖο τοῦ Ἕλληνα πολεμιστῆ, μέ ἀνάκρουση τοῦ Ἐθνικοῦ ὕμνου, μέ πατριωτικά τραγούδια τῆς νίκης καί εἰκόνες ἀπό τήν ἐθνική ἐποποιΐα τοῦ 1940-1941.
19.30 Χαιρετισμός ἀπό τόν Πρόεδρο τοῦ Ἱδρύματος Καθηγητή κ. Δημήτριο Κουτρούμπα.
19.40 Παρουσίαση τοῦ ὁμιλητοῦ ἀπό τόν Γενικό Γραμματέα τοῦ Ἱδρύματος κ. Ἀριστοτέλη Παπαγεωργίου, Δικηγόρο.
19.50 Ὁμιλία τοῦ Ὁμοτίμου Καθηγητοῦ τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν κ. Χριστοφόρου Χαραλαμπάκη μέ θέμα: Τό νόημα τῆς 28ης Ὀκτωβρίου 1940. 20.35 Ἐθνικοί χοροί ἀπό τόν Πολιτιστικό Ὅμιλο Φοιτητῶν τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν, πέρας τῆς ἑορτῆς καί δεξίωση στόν προθάλαμο τοῦ Π.Κ.Ρ. Μέ ἰδιαίτερη ἐκτίμηση καί ρουμελιώτικους χαιρετισμούς
Γιά τό Διοικητικό Συμβούλιο
Ὁ Γενικός Γραμματέας Ὁ Πρόεδρος Ἀριστοτέλης Παπαγεωργίου Δημήτριος Ε. Κουτρούμπας Δικηγόρος Ὁμότιμος Καθηγητής Παν/μίου Ἀθηνῶν
ΕΝΩΣΗ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ - ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ Γ. Σ. - ΕΚΛΟΓΕΣ
ΕΝΩΣΗ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ-ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ
ΟΔΟΣ ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ 27 Τ.Κ. 11146
ΤΗΛ: 2102922698 & 2102926588
ΚΙΝ: 6972516660 & 6940718320
Γαλάτσι, 8 Οκτωβρίου 2016
ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ - ΕΚΛΟΓΕΣ
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΕΤΗΣΙΑΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΓΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΚΑΙ ΑΡΧΑΙΡΕΣΙΩΝ ΤΩΝ ΜΕΛΩΝ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ – ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ
Σύμφωνα με το Καταστατικό της Ένωσης, καλούνται όλα τα μέλη της στην ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση, που θα πραγματοποιηθεί στις 6 Νοεμβρίου 2016, ημέρα Κυριακή και ώρα 11.00 π.μ. στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Γαλατσίου «ΘΑΝΟΣ ΚΩΤΣΌΠΟΥΛΟΣ» στο ισόγειο του Δημαρχιακού Μεγάρου, προκειμένου να αποφασίσουν επί των κατωτέρω θεμάτων ημερήσιας διάταξης:
- Εκλογή Προέδρου και Γραμματέα Γενικής Συνέλευσης
- Απολογισμός δράσης απερχόμενου Διοικητικού Συμβουλίου
- Οικονομικός απολογισμός
- Έκθεση της Ελεγκτικής Επιτροπής
- Έγκριση του οικονομικού απολογισμού και των πεπραγμένων της απερχόμενης Διοίκησης
- Προτάσεις και τοποθετήσεις μελών
- Εκλογή εφορευτικής επιτροπής για την εκλογή νέου Δ.Σ. και Ελεγκτικής Επιτροπής
- Ψηφοφορία
Τα ταμειακά μη ενήμερα μέλη αλλά και φίλοι της Ένωσης που επιθυμούν να συμμετάσχουν με δικαίωμα εκλογής και ψήφου στην ετήσια Τακτική Γενική Συνέλευση, πρέπει να ανανεώσουν τη συνδρομή τους και να εγγραφούν, αντίστοιχα.
Όσοι επιθυμούν να θέσουν υποψηφιότητα, θα πρέπει το αργότερο τρεις ημέρες πριν από την ημέρα των αρχαιρεσιών (δηλ. μέχρι 3 Νοεμβρίου), να υποβάλλουν σχετική έγγραφη δήλωση υποψηφιότητας στη Γραμματεία της Ένωσης.
Προς διευκόλυνση των ενδιαφερομένων και παροχή σχετικών εξηγήσεων, αυτοί μπορούν να επικοινωνήσουν με τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου.
Η παρουσία όλων των μελών της Ένωσης είναι απαραίτητη.
Για το Δ.Σ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΕΝ. ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
Σκύρλας Σπύρος Φλώρος Χρήστος
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΧΟΡΕΥΤΙΚΟ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ
ΕΝΩΣΗ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ-ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ
ΟΔΟΣ ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ 27 Τ.Κ. 11146
ΤΗΛ: 2102922698 & 2102926588
ΚΙΝ: 6972516660 & 6940718320
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ για το Χορευτικό μας
Η ΕΝΩΣΗ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ-ΛΑΜΠΡΙΝΗΣ σας κάνει γνωστό πως οι εγγραφές για το Χορευτικό της Τμήμα ξεκίνησαν. Γι’ αυτό καλεί όλα τα μέλη και τους φίλους της που επιθυμούν, να έρθουν και να εγγραφούν για τη νέα χορευτική χρονιά.
Μαζί με την πρόσκληση, θέλει να ευχαριστήσει τα μέλη και το δάσκαλο του περσινού χορευτικού της, για την μεγάλη τους προσφορά και την επάξια εκπροσώπηση της ΕΝΩΣΗΣ, όταν και όπου χρειάστηκε.
Τα μαθήματα αρχίζουν την Πέμπτη 6 Οκτώβρη 2016 και θα γίνονται στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Γαλατσίου στο Ισόγειο του Δημαρχείου, κάθε Πέμπτη στις 6.30-8.00 το απόγευμα.
Δάσκαλος θα είναι ο κ. Βένγκας Ερρίκος.
Πληροφορίες – εγγραφές στα τηλέφωνα της ΕΝΩΣΗΣ : 2102922698 & 2102926588
ΚΙΝ: 6972516660 & 6940718320και στο ισόγειο του Δημαρχείου κατά τις ώρες των μαθημάτων.
Για το Δ.Σ. της Ένωσης
Ο Πρόεδρος Ο Γενικός Γραμματέας
Σκύρλας Σπύρος Φλώρος Χρήστος
Η ΑΠΛΗ ΤΕΧΝΗ ΤΟΥ ΦΟΝΟΥ
H απλή τέχνη του φόνου. Από τον ΣΤΑΘΗ ΤΣΑΓΚΑΡΟΥΣΙΑΝΟ Την περασμένη Κυριακή διάβασα με καθυστέρηση το Γκιακ του Δημοσθένη Παπαμάρκου. Και καπάκι –επίσης καθυστερημένα– είδα το Act of Killing του Τζόσουα Οπενχάιμερ. Από άσχετες αφορμές και κουλτούρες, μιλούν, μεταξύ άλλων, για το ίδιο πράγμα: τη μέθη του θεσμισμένου φόνου. Και τον εθισμό του. Το Γκιακ (που σημαίνει αίμα στα αρβανίτικα), τρίτο βιβλίο ενός σοβαρού, χαμηλόφωνου ανθρώπου, είναι κατά την προσωπική μου γνώμη το σημαντικότερο ελληνικό λογοτέχνημα των τελευταίων χρόνων. Δεν είμαι ειδήμων, ούτε έχω διαβάσει οτιδήποτε κυκλοφορεί, αλλά ούτε οι ειδήμονες έγραψαν κάτι ουσιώδες γι’ αυτό το βιβλίο που έχει κάνει 16 εκδόσεις από στόμα σε στόμα, χωρίς να κολακεύει το μικροαστικό γούστο της μικρής εποχής μας. Είναι 8 σύντομα διηγήματα και μια παραλογή με άξονα Αρβανίτες από τα πέριξ της Λοκρίδας που πολέμησαν στον μικρασιατικό πόλεμο. Γραμμένα στο αρβανίτικο ιδίωμα, σε πρώτο πρόσωπο και όλα από άντρες, αδρά, λακωνικά και βαρύθυμα, ένα κέντημα μέτρου που ρεγουλάρει την ορμή του λόγου και τον κάνει να ηχεί σαν νερό που κυλάει ανάμεσα σε πέτρες, με μια σχεδόν θεατρική επισημότητα (σαν ο καθένας να στέκεται για λίγο στη σφενδόνη για να γυρέψει την κάθαρση μέσω της ομολογίας), δείχνουν πώς τα άγνωρα χωριατόπαιδα, στο πλαίσιο του «ιερού πολέμου», έκαναν σωρείες φόνων κι εγκλήματα αχρείαστα, που μετά ονομάστηκαν ηρωισμός, αλλά στη συνείδηση έμειναν ως ηδονική αποθηρίωση, μια γιορτή βίας και φόνου που το αίμα τη ζητάει ξανά. Όταν, κάτω από τη σημαία μιας θρησκείας ή ενός έθνους, ο φόνος παύει να είναι το ύστατο ταμπού και γίνεται πολεμική αρετή, ο άνθρωπος περνάει το όριό του διά παντός, αποχαλινώνεται, χτυπάει τυφλά και δεν επιστρέφει ουσιαστικά ποτέ στην κοινωνία. Παύει να τον χορταίνει ο πολιτισμός. Το αίμα θέλει κι άλλο αίμα. Κι ο πόλεμος, όντως, αποδεικνύεται ο πατέρας όλων μας. Ίδιας δύναμης και σοβαρότητας είναι το Act of killing (2012). To είδα στη λίστα του BBC με τις καλύτερες ταινίες του 21ου αιώνα – δεν λέω τίποτα καινούργιο, ναι, πρόκειται για αριστούργημα. Χωρίς καμία κορώνα, διδακτισμό ή αμφιταλάντευση, δείχνει την πεζότητα, σχεδόν τη γελοιότητα του Κακού, μέσα από τις σημερινές αφηγήσεις (πάλι σε πρώτο πρόσωπο) αρχηγών παραστρατιωτικών οργανώσεων που πρωτοστάτησαν στη δολοφονία τουλάχιστον ενός εκατομμυρίου κομμουνιστών τα χρόνια 1965-66 στην Ινδονησία, προλειαίνοντας έτσι τον δρόμο για το διεφθαρμένο καθεστώς του Σουχάρτο. Ο πρωταγωνιστής, ο Ανουάρ, ένας φιγουρατζής γκάνγκστερ («Γκάνγκστερ σημαίνει ελεύθερος άνθρωπος!» επαναλαμβάνει) που ξεκίνησε πουλώντας στη μαύρη αγορά εισιτήρια για χολιγουντιανά φιλμ και θεωρείται πια μορφή της παραστρατιωτικής ακροδεξιάς, μεταξύ αφέλειας και ζόφου αναπαριστά στην κάμερα το στυλ των 1.000 φόνων που διέπραξε (με σύρμα γύρω απ’ τον λαιμό οι περισσότεροι – «λερώνουν λιγότερο»), χορεύοντας τσα-τσα, κάνοντας νούμερα μιούζικαλ, επισκεπτόμενος συντρόφους εν όπλοις, που είναι σήμερα υπουργοί της κυβέρνησης και εκδότες των μεγαλύτερων εφημερίδων. Δεν δείχνει να βασανίζεται ιδιαιτέρως από τις Ερινύες. Μόνο όταν υποδύεται το θύμα σε μια σκηνή του υποτιθέμενου action movie που γυρίζουν με θέμα την εποχή εκείνη (ένα ξέμπαρκο κιτσάτο παστίς που χρησιμοποιείται ως πρόσχημα από τον Οπενχάιμερ για να ξεκλειδώσει τον αμέριμνο φονιά), ο Ανουάρ αναρωτιέται φωναχτά αν είναι σαδιστής και πιθανολογεί ότι μάλλον τα εγκλήματά του δεν τον αφήνουν να κοιμηθεί καλά τα βράδια (αργότερα θα πει ότι τον καταδιώκουν τα ανοιχτά μάτια ενός συγκεκριμένου θύματος). Το Γκιακ και το Act of Killing λένε κάτι γνωστό, ήδη από τις πρώτες Σταυροφορίες, τους φόνους των Ινδιάνων στην Αμερική, τις γενοκτονίες στην πρώην Γιουγκοσλαβία, και λοιπά και λοιπά: όταν, κάτω από τη σημαία μιας θρησκείας ή ενός έθνους, ο φόνος παύει να είναι το ύστατο ταμπού και γίνεται πολεμική αρετή, ο άνθρωπος περνάει το όριό του διά παντός, αποχαλινώνεται, χτυπάει τυφλά και δεν επιστρέφει ουσιαστικά ποτέ στην κοινωνία. Παύει να τον χορταίνει ο πολιτισμός. Το αίμα θέλει κι άλλο αίμα. Κι ο πόλεμος, όντως, αποδεικνύεται ο πατέρας όλων μας. Είτε θύτης είναι, είτε θύμα. Υπάρχουν πολλά έργα τέχνης που μιλούν γι’ αυτόν το φοβερό διασκελισμό. Είναι όμως σπουδαίο ότι δύο νέοι άνθρωποι συνομιλούν ξανά γι’ αυτό, σαν να μη διέσχισαν μια γενιά αυτοαναφορικής σαχλαμάρας – τη γενιά τους. Πηγή:www.lifo.gr
Οι φίλοι που καλύτερα να μην έχεις
Η φιλία είναι ένα δώρο που χαρίζεται απλόχερα και εξ’ορισμού προϋποθέτει αμοιβαία κατανόηση, αγάπη, εμπιστοσύνη και ειλικρίνεια Οι πραγματικοί φίλοι είναι αυτοί που μας παρακινούν να εξελισσόμαστε, μας κάνουν να αναθεωρούμε τις απόψεις μας, τους ευγνωμονούμε γι αυτό, και ανυπομονούμε να τους το ανταποδώσουμε. Ανιδιοτελώς. Οι πραγματικοί φίλοι, δεν είναι τέλειοι, έχουν κι αυτοί ελαττώματα τα οποία αναγνωρίζουμε αλλά αγαπάμε.
Από την πλευρά τους, αγαπάνε κι αυτοί τα δικά μας.
Παρόλα αυτά, υπάρχουν κάποιοι φίλοι...
παλιοί ή καινούριοι, οι οποίοι επαναλαμβάνουν συμπεριφορές που υποδηλώνουν πως δεν μπορούν να υποστηρίξουν έμπρακτα τον ορισμό της φιλίας. Αν αυτό γίνεται συχνά, τότε καλύτερα να μην περιμένεις πολλά από αυτούς ή αν χρειαστεί, να μην τους έχεις στη ζωή σου. Οι φίλοι αυτοί:
Νομίζουν ότι ξέρουν τα πάντα
Σου εξιστορούν μια κατάσταση περιμένοντας να τους ακούσεις προσεκτικά και να τους πεις τη γνώμη σου, όμως πάντα ξέρουν την απάντηση
. Και θεωρούν πως η δική τους απάντηση είναι σαφώς καλύτερη από τη δική σου. Καμιά φορά, μετατρέπουν την απάντησή σου σε δική τους. Στην ουσία, νομίζουν ότι δε χρειάζονται κανέναν και γι’ αυτό το λόγο δε χρειάζονται και φίλους, ακόμα κι αν αυτό δεν μπορούν να το παραδεχτούν ούτε στον ίδιο τους τον εαυτό. Δεν τους ικανοποιεί τίποτα από ότι τους δίνεις γιατί απλώς δεν μπορούν να το πάρουν. Όταν πια συνειδητοποιήσεις πως δεν μπορείς να κάνεις τίποτα που να τους είναι αρκετό, αρχίζουν να σε κουράζουν. Η φιλία αυτή τελικά γίνεται πολύ κουραστική.
Δε ζητάνε συγγνώμη
Δεν εννοώ τη λέξη αυτή κάθε αυτή, αλλά τις πράξεις που μπορεί να υποδηλώνουν κάποιου είδους μετάνοια. Σπάνια θα απολογηθούν για κάποιο ενδεχόμενο λάθος και θα προσπαθήσουν να αποδείξουν πως κακώς σε πείραξε κάτι σε αυτούς. Πολλές φορές, θα σου ζητήσουν να απολογηθείς κιόλας που τόλμησες να τους πεις ότι δεν έκαναν κάτι καλά στη φιλία σας. Μπορεί να παρατηρήσεις πως η συμπεριφορά τους αυτή δεν είναι μόνο προς εσένα, αλλά προς όλους όσοι τους περιβάλλουν. Ξεχνάνε ότι οι άνθρωποι δεν είναι αλάνθαστοι, όμως μπορεί να μην το ήξεραν ποτέ. Όταν πια αυτό θα γίνει αρκετές φορές, θα σταματήσεις να συζητάς κάτι που έγινε μεταξύ σας και προκάλεσε τη δυσαρέσκειά σου, γιατί ξέρεις πως θα καταλήξει. Με αυτόν τον τρόπο, σταματάει να υπάρχει ειλικρίνεια και εμπιστοσύνη, και η φιλία αυτή, αργά ή γρήγορα ξεθωριάζει.
Δεν έχουν χρόνο
Για τη διατήρηση και εξέλιξη οποιασδήποτε σχέσης, είναι απαραίτητο να αφιερωθεί ποιοτικός χρόνος. Όλοι έχουμε πολλές υποχρεώσεις που πρέπει να διεκπεραιωθούν ως το τέλος της ημέρας, όμως αν θέλουμε, μπορούμε να βρούμε έστω και μισή ώρα για να δούμε κάποιον που αγαπάμε. Υπάρχουν περίοδοι που μπορεί αυτό να γίνεται συχνότερα και άλλες που μπορεί να είναι τρομερά δύσκολο να βρεθεί ακόμα και ο ελάχιστος αυτός χρόνος. Όμως μετά από 2 μήνες, τι να πρωτοπεις; Αν εσύ είσαι πιο τυπικός, δεν είναι κακό να το συζητήσεις και έπειτα να δεις τι θα κάνεις. Αν οι προτεραιότητες του φίλου σου είναι τελείως διαφορετικές από τις δικές σου, η φιλία αυτή θα πάψει να είναι αμοιβαία.
Χρησιμοποιούν διακόπτη φιλίας “on-off”
Σε θυμούνται μόνο όταν δεν είναι σε σχέση, εξαφανίζονται όταν περνάνε καλά με άλλους, κλείνονται στο καβούκι τους όταν δεν έχουν όρεξη και επιστρέφουν σαν να μη συνέβη ποτέ τίποτα. Μετά θα εξαφανιστούν πάλι κ.ο.κ. Προφανώς και δε γίνεται να ρυθμίσεις τη συχνότητα της επικοινωνίας σου συμβιβαζόμενος με το διακόπτη που μόνο ο άλλος ανοιγοκλείνει, οπότε οι φίλοι αυτοί σταματούν να σε ενδιαφέρουν.
Έχουν πάντα περισσότερα προβλήματα από τα δικά σου
Η αλήθεια είναι πως όντως πάντα είχαν περισσότερα προβλήματα από εσένα. Με αυτούς τους φίλους δεν είχες ποτέ κοινά βιώματα. Έτσι, έχουν πάντα στο μυαλό τους πως είσαι εκεί γι’ αυτούς, ικανός να τους σταθείς. Η αντιμετώπιση που έχεις είναι σαν να μην πρέπει να σε απασχολούν και τόσο πολύ τα προβλήματά σου γιατί υπάρχουν πολύ χειρότερα (όπως τα δικά τους για παράδειγμα) και όταν έχεις πραγματικά ένα πρόβλημα που θες να μοιραστείς μαζί τους, συνήθως πέφτεις σε τοίχο. Σου μιλάνε για κάτι χειρότερο που έχει συμβεί σε αυτούς, προσπαθώντας στην ουσία να αποφύγουν τη συζήτηση για το δικό σου πρόβλημα. Είναι οι φίλοι οι κατατρεγμένοι από τη δυστυχία της ζωής, οι οποίοι ψάχνουν στηρίγματα που θα τους βοηθήσουν να ξεπεράσουν τις αδυναμίες και τις άσχημες αναμνήσεις που έχουν για δικούς τους, προσωπικούς λόγους. Οι φίλοι αυτοί καλύτερα να μείνουν μακριά από εσένα.loren
Σε ζηλεύουν
Επειδή ακριβώς κανένας δεν είναι τέλειος, κατά καιρούς επιθυμούμε να αποκτήσουμε χαρακτηριστικά που δεν έχουμε. Όταν αγαπάμε κάποιον όμως, δεν είναι φυσιολογικό να τον ζηλεύουμε με την κακή έννοια της λέξης. Ο θαυμασμός είναι η σωστή λέξη για τον φίλο που αγαπάς. Τον θαυμάζεις επειδή έχει στοιχεία που δεν έχεις, επειδή είναι πιο όμορφος από εσένα, επειδή καταφέρνει να κάνει πιο δημιουργικά πράγματα. Τον θαυμάζεις όμως, τον επικροτείς γι αυτά, του τα λες, δεν τον ζηλεύεις. Είναι φίλος σου, πως γίνεται να ζηλέψεις το φίλο σου; Αν βρήκες μια καλή δουλειά, ή ερωτεύτηκες, ή αποφάσισες να κάνεις επιτέλους κάτι που σε πάει μπροστά και εισέπραξες δυσάρεστα συναισθήματα από τους φίλους σου, τότε μάλλον οι φίλοι αυτοί θα σαμποτάρουν τις κινήσεις σου και δε νομίζω πως χρειάζεσαι σαμποτέρ.
Σου λένε πως έχεις αλλάξει όταν δεν τους συμφέρει η αλλαγή αυτή
Η φιλία οφείλει να σε εξελίσσει σαν άνθρωπο. Οι προσδοκίες μας από τη ζωή την ίδια το κάνουν αυτό ούτως ή άλλως. Εννοείται πως αλλάζεις και εννοείται πως έχεις δικαίωμα να αλλάζεις γνώμη για οτιδήποτε θες. Όταν η αλλαγή αυτή δε συμφέρει κάποιους, ενώ εσύ ξέρεις πως είναι για το καλό σου, οι «φίλοι που καλύτερα να μην έχεις» θα σου πουν πως άλλαξες. Στην ουσία δε σε θέλουν αλλαγμένο και δε θα ασχοληθούν πολύ με την αλλαγή αυτή. Είναι πολύ εγωιστικό και χειριστικό κάποιος να σε αποτρέπει σχετικά με κάτι που αποφασίζεις να κάνεις, ενώ θα ήθελες την υποστήριξή του. Οι φίλοι αυτοί έχουν στο μυαλό τους μια άκαμπτη φιλία η οποία με τον έναν ή τον άλλον τρόπο εξασθενεί.
Σε θυμούνται μόνο όταν σε χρειάζονται
Τόσο κοινότυπο. Σε χρειάζονται για να τους δανείσεις κάτι, για να τους πας κάπου, για να έρθεις να τους κάνεις παρέα όταν θα έχουν κάποιο κενό, γιατί θα τους φανείς χρήσιμος στη ζωή τους. Από την άλλη, εννιά στις δέκα φορές δεν είναι διαθέσιμοι για σένα (θα πρέπει όμως να το ζητήσεις για να σιγουρευτείς γι αυτό). Δε θα μακρηγορήσω, οι φίλοι αυτοί δεν είναι φίλοι.toxic-friend
Δε γελάνε, σε κριτικάρουν με κάθε ευκαιρία
Οι πραγματικοί φίλοι γελάνε με τα ελαττώματά σου, σου υπενθυμίζουν τα δυνατά σου σημεία, κατανοούν τις αδυναμίες σου και σου προτείνουν –με τον τρόπο τους- τρόπους για να βελτιωθείς. Περνάτε καλές στιγμές μαζί, διασκεδάζετε, ξέρετε πολλά ο ένας για τον άλλον και παρόλα αυτά συνεχίζετε να συμπαθιέστε! Όταν όλοι φεύγουν, αυτοί έρχονται ακόμα πιο κοντά. Αντίθετα, οι φίλοι που περιμένουν πότε θα κάνεις λάθος για να πάρουν το ρόλο του δικαστή, οι φίλοι που δε σε έχουν δεχτεί όπως είσαι, δε διασκεδάζουν μαζί σου στις καλές και στις άσχημες στιγμές, δεν είναι για να μείνουν.
Κλείνοντας, θα ήθελα να σου πω ότι οι φίλοι που ήδη έχεις αποτελούν δικές σου επιλογές. Ωστόσο, οι άνθρωποι αλλάζουν και πολλές φορές σταματούν να θέλουν τα ίδια πράγματα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Σε περίπτωση που βλέπεις κάποιες από τις παραπάνω συμπεριφορές να επαναλαμβάνονται και σιγουρευτείς πως δεν είναι κάτι παροδικό, μάλλον η κοσμοθεωρία σου διαφέρει από αυτήν των φίλων που καλύτερα να μην έχεις. Μπορεί να ήταν πάντα έτσι ή μπορεί αυτό να συνέβη τώρα. Μπορείς να το συζητήσεις μαζί τους και ενδεχομένως να αλλάξει κάτι. Μπορείς ακόμα να τους βγάλεις από τη ζωή σου. Αν επιλέξεις το δεύτερο, θα εντυπωσιαστείς όταν νιώσεις πόσο λυτρωτικό ήταν τελικά αυτό. Εξάλλου, αργά ή γρήγορα, σταματούν να υπάρχουν στην καθημερινότητά μας οι άνθρωποι που δεν έπρεπε. Μπορείς ακόμα να κάνεις καινούριους φίλους! Φίλους πραγματικούς, αυτούς που θέλεις να έχεις.
«Φίλος είναι κάποιος που σου δίνει πλήρη ελευθερία να είσαι ο εαυτός σου.»
Aπo: tromaktiko
Πρόσφατα
Εφημερίδα
