ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΗΜΟΥ ΛΟΚΡΩΝ

 

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΒΡΑΒΕΥΣΗΣ ΑΡΙΣΤΟΥΧΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ ΤΗΣ ΑΤΑΛΑΝΤΗΣ

 

KOΠΗ ΠΙΤΑΣ ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΩΝ ΓΑΛΑΤΣΙΟΥ

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΑΠΑΝΤΑΧΟΥ ΜΑΡΤΙΝΑΙΩΝ ΕΥΧΕΤΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ

Ευχόμαστε σε όλους τους Συγχωριανούς αλλά και στους φίλους του Μαρτίνου Χρόνια Πολλα.Αν και οι καιροί είναι δύσκολοι με όπλο το χαμόγελο και την αλληλεγγύη μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάθε εμπόδιο που παρουσιάζεται.

Καλά Χριστούγεννα

Καλή Χρονιά

ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ ΜΙΚΡΑ ΑΓΓΛΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΕΡΩΤΙΚΟ ΔΡΑΜΑ

Με τη «Μικρά Αγγλία» μεσοπέλαγα, ένα δεκαήμερο μετά την πρεμιέρα της ταινίας, ο καιρός είναι ευνοϊκός για ψύχραιμα λόγια για το χθες και το σήμερα του κορυφαίου σκηνοθέτη μας. Με τη «Μικρά Αγγλία» ο Βούλγαρης επιχείρησε να επαναφέρει το ελληνικό σινεμά στην κλασική ρότα της μεγάλης αφήγησης και σε έναν ορίζοντα όπου η δραματική ένταση και η συγκίνηση έχουν πρωτεύοντα ρόλο. Ο σύγχρονος ελληνικός κινηματογράφος μάς έχει συνηθίσει τελευταία σε νοσηρές οικογενειακές καταστάσεις, ως μικρογραφίες μιας κοινωνίας σε πολύπλευρη κρίση. Η «Μικρά Αγγλία» διαφοροποιείται διότι δεν έχει πρόθεση να σοκάρει, η μυθοπλασία της απέχει χρονικά από το σήμερα και δείχνει κατανόηση ακόμα και στους «κακούς». Ετσι θα την τοποθετούσε κανείς σε ένα καρτ ποστάλ της εποχής μας.Ο Βούλγαρης είναι ο μοναδικός Ελληνας σκηνοθέτης που, στις σπουδαιότερες στιγμές της σαραντάχρονης καριέρας του, περιστράφηκε συστηματικά γύρω από τη γυναίκα. Πάντα ευγενικός κι ευαίσθητος -για κάποιους λυρικός- δεν αντιμετώπισε το γυναικείο πρόσωπο σαν καθρέφτη ψυχοδραμάτων. Τοποθέτησε τη γυναίκα και το ψυχολογικό της δράμα κοινωνιολογικά μέσα στο κάδρο της ηθογραφίας.Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα στη «Μικρά Αγγλία», δράμα παραλίγο επικών διαστάσεων από το ομότιτλο μυθιστόρημα της συντρόφου του, της Ιωάννας Καρυστιάνη, που επωμίστηκε και τη μετατροπή του σε σενάριο. Η γυναίκα είναι και πάλι στον αφρό μιας μικρής τραγωδίας που εκτυλίσσεται στη Μικρά Αγγλία (η Ανδρος από τα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι την εποχή του Μεσοπολέμου).

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ ΤΗΣ ΙΩΑΝΝΑΣ ΜΑΣΤΟΡΑ

«2 Ιστοριούλες για την Παγκόσμια Ειρήνη & την Αληθινή αγάπη, Δώστε μου πίσω τον Αετό μου - Γλυκειά μας σελήνη» της Ιωάννας Μάστορα
Παρουσίαση του λογοτεχνικού έργου «2 Ιστοριούλες για την Παγκόσμια Ειρήνη & την Αληθινή αγάπη, Δώστε μου πίσω τον Αετό μου - Γλυκειά μας σελήνη» της συγγραφέως και Διδάκτωρος Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννας Μάστορα.Το βιβλίο έχει ζωγραφίσει η Εικαστική Δημιουργός και Πρόεδρος του Ομίλου για την UNESCO TLEE κα Νίνα Διακοβασίλη.Το λογοτεχνικό έργο έχει μεταφραστεί στην αγγλική και γαλλική γλώσσα κι αφιερώνεται στα παιδιά όλου του κόσμου και στην Παγκόσμια Ειρήνη. Η εκδήλωση παρουσίασης τελεί υπό την αιγίδα του Διεθνούς Κέντρου Ολυμπιακής Εκεχειρίας.Για το βιβλίο ομιλούν προσωπικότητες των γραμμάτων, των τεχνών και του Ολυμπιακού Κινήματος: Ντόρα Πάλλη, Υποδιευθύντρια Διεθνούς Κέντρου Ολυμπιακής Εκεχειρίας, Μέλος ΔΣ Διεθνούς Ολυμπιακής Ακαδημίας, ο Δρ. Avtandil Mikaberitze, Ομότιμος Καθηγητής Κλασσικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Τιφλίδας, Διευθυντής Γεωργιανού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Αθηνών, Γεν. Γραμματέας Ομίλου UNESCO TLEE, ο Σπύρος Μερκούρης, Πρόεδρος ΜΚΟ Ορίζοντες Δράσεις, τ. Πρόεδρος Πολιτιστικών Πρωτευουσών Ευρώπης, ο
Λαυρέντιος Δελλασούδας, Ομότιμος Καθηγητής της Παιδαγωγικής της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού και Καποδιστριακου Πανεπιστημίου Αθηνών, ο Δημοσθένης Ταμπάκος, Χρυσός Ολυμπιονίκης της Γυμναστικής (κρίκοι), Πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών, Εκπαιδευτικός, ο Γεώργιος Λιβέρης, Δημοσιογράφος, Συγγραφεύς, Γενικός Γραμματέας της Ένωσης Συμμετασχόντων σε Ολυμπιακούς Αγώνες, η Δρ. Κωνσταντίνα Παλαμιώτου, Διδάκτωρ Φιλοσοφίας Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Συγγραφεύς, τ. Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων και η Αννίτα Πατσουρακη, Ιστορικός Τέχνης, Universite de Paris I, Pantheon –SORBONNE.Την εκδήλωση παρουσίασης πλαισιώνει καλλιτεχνικό πρόγραμμα. Μουσική διεύθυνση και Πιάνο ο Αρχιμουσικός Πέτρος Ν. Πρόκος, στο σαξόφωνο ο Κώστας Νούσιας και στο Τραγούδι η Νάγια Αγοραστού. Κείμενα διαβάζει ο Ηθοποιός και Αντιδήμαρχος Καισαριανής Νίκος Βερλέκης και συμμετέχουν οι μαθήτριες Αλεξάνδρα & Ευαγγελία Μπελίτση. Ημ/νία & Ώρα Τετάρτη, 18 Δεκεμβρίου 2013, 19:00
Χώρος Μέγαρο Υπατίας
Περιοχή Αθήνα
Διεύθυνση Πατησίων και Ηπείρου
Τηλέφωνο 210 3630271
Οργάνωση Όμιλος για την UNESCO Τεχνών Λόγου κι Επιστημών Ελλάδας

Ο ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΣ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΟΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ

Εάν και εσείς αγαπάτε τον κινηματογράφο τότε , με το παρακάτω κουπόνι μπορείτε να δείτε ταινίες Α προβολής όλες τις μέρες τις εβδομάδας με 5ευρω το ατομο. Κανε εκτύπωση και γρήγορα στο ταμείο του κινηματογράφου.

ΟΙ ΑΛΕΣ ΣΤΗΝ ΟΠΟΥΝΤΙΑ ΛΟΚΡΙΔΑ

ΗΗ Διοικούσα Επιτροπή του ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΑΝΟΙΚΤΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ του ΔΗΜΟΥ ΛΟΚΡΩΝ ενημερώνει για την διεξαγωγή της δεύτερης διάλεξης στα πλαίσια των Μαθημάτων του Τέταρτου Κύκλου Σπουδών,

                           στη Θεματική ενότητα: « Ιστορία Λοκρών »

                      την Παρασκευή 8 Νοεμβρίου 2013 και ώρα 20:00,

     στην Αίθουσα Διαλέξεων του Κωνσταντίνειου Πνευματικού Κέντρου, με ομιλητή:τον κ. John E. Coleman

       B.A. (Honours Greek), University of British Columbia

Ph.D. (Classics), University of Cincinnati

                                      θέμα εισήγησης:

«Οι Αλές στην Οπούντια Λοκρίδα, από τη Νεολιθική ως τη Παλαιοχριστιανική εποχή»

ΠΡΙΝ 50 ΧΡΟΝΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΗΡΕ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΤΗΣ ΝΟΜΠΕΛ

Πριν 50 χρόνια η Ελλάδα πήρε το πρώτο της Νόμπελ!

Η συγκλονιστική ομιλία του Σεφέρη Χωρίς καρδιοχτύπι και εκρήξεις περηφάνιας, εν μέσω μιας ειδησεογραφίας πολιτικά φορτισμένης: Ετσι έγινε γνωστή στην Ελλάδα τον Οκτώβρη του 1963 η είδηση πως ο ποιητής μας Γιώργος Σεφέρης πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Σαν χθες έγινε η ανακοίνωση που εκτόξευσε και επισήμως την χώρα του Ομηρου στην κορυφή της ποίησης παγκοσμίως.Στην ανακοίνωση της η Ακαδημία της Στοκχόλμης σημείωνε πως o Γιώργος Σεφέρης πήρε το βραβείο εξαιτίας «της εξέχουσας λυρικής γραφής του, που εμπνέεται από βαθιά αισθήματα για τον Ελληνικό κόσμο του πολιτισμού». Ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Μαυρομιχάλης χαρακτήρισε τη διάκριση «βαρυσήμαντον γεγονός». Ο Γιώργος Παπανδρέου τηλεγράφησε στον ποιητή πως «είμαστε όλοι συγκινημένοι και υπερήφανοι για τη μεγάλη και δίκαιη τιμή που απεδόθη στο ελληνικώτατο έργο σου».Τον Δεκέμβριο του 1963 μετέβη για την απονομή στην Στοκχόλμη και απήθυνε μια ομιλία που έχει μείνει ιστορική και διαβάζεται πάντα με σαφείς αναφορές στην ιστορική συνθήκη κάθε στιγμής.«Τούτη την ώρα αισθάνομαι πως είμαι ο ίδιος μια αντίφαση. Αλήθεια, η Σουηδική Ακαδημία έκρινε πως η προσπάθειά μου σε μια γλώσσα περιλάλητη επί αιώνες, αλλά στην παρούσα μορφή της περιορισμένη, άξιζε αυτή την υψηλή διάκριση. Θέλησε να τιμήσει τη γλώσσα μου, και να – εκφράζω τώρα τις ευχαριστίες μου σε ξένη γλώσσα*. Σας παρακαλώ να μου δώσετε τη συγγνώμη που ζητώ πρώτα πρώτα από τον εαυτό μου.
Ανήκω σε μια χώρα μικρή. Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο, που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα, και το φως του ήλιου. Είναι μικρός ο τόπος μας, αλλά η παράδοσή του είναι τεράστια και το πράγμα που τη χαρακτηρίζει είναι ότι μας παραδόθηκε χωρίς διακοπή. Η ελληνική γλώσσα δεν έπαψε ποτέ της να μιλιέται. Δέχτηκε τις αλλοιώσεις που δέχεται καθετί ζωντανό, αλλά δεν παρουσιάζει κανένα χάσμα. Άλλο χαρακτηριστικό αυτής της παράδοσης είναι η αγάπη της για την ανθρωπιά· κανόνας της είναι η δικαιοσύνη. Στην αρχαία τραγωδία, την οργανωμένη με τόση ακρίβεια, ο άνθρωπος που ξεπερνά το μέτρο πρέπει να τιμωρηθεί από τις Ερινύες. O ίδιος νόμος ισχύει και όταν ακόμη πρόκειται για φυσικά φαινόμενα: «Ήλιος ουχ υπερβήσεται μέτρα» λέει ο Ηράκλειτος· «ει δε μη, Ερινύες μιν Δίκης επίκουροι εξευρήσουσιν»*.Συλλογίζομαι πως δεν αποκλείεται ολωσδιόλου να ωφεληθεί ένας σύγχρονος επιστήμων, αν στοχαστεί τούτο το απόφθεγμα* του Ίωνα φιλοσόφου. Όσο για μένα συγκινούμαι παρατηρώντας πως η συνείδηση της δικαιοσύνης είχε τόσο πολύ διαποτίσει την ελληνική ψυχή, ώστε να γίνει κανόνας και του φυσικού κόσμου. Και ένας από τους διδασκάλους μου, των αρχών του περασμένου αιώνα, γράφει: «...θα χαθούμε, γιατί αδικήσαμε...»*. Αυτός ο άνθρωπος ήταν αγράμματος· είχε μάθει να γράφει στα τριάντα πέντε χρόνια της ηλικίας του. Αλλά στην Ελλάδα των ημερών μας, η προφορική παράδοση πηγαίνει μακριά στα περασμένα όσο και η γραπτή. Το ίδιο και η ποίηση. Είναι για μένα σημαντικό το γεγονός ότι η Σουηδία θέλησε να τιμήσει και τούτη την ποίηση και όλη την ποίηση γενικά, ακόμη και όταν αναβρύζει* ανάμεσα σ' ένα λαό περιορισμένο. Γιατί πιστεύω πως τούτος ο σύγχρονος κόσμος όπου ζούμε, ο τυραννισμένος από το φόβο και την ανησυχία, τη χρειάζεται την ποίηση. Η ποίηση έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη ανάσα – και τι θα γινόμασταν, αν η πνοή μας λιγόστευε; Είναι μια πράξη εμπιστοσύνης – κι ένας Θεός το ξέρει αν τα δεινά μας δεν τα χρωστάμε στη στέρηση εμπιστοσύνης.
Παρατήρησαν, τον περασμένο χρόνο, γύρω από τούτο το τραπέζι, την πολύ μεγάλη διαφορά ανάμεσα στις ανακαλύψεις της σύγχρονης επιστήμης και στη λογοτεχνία· παρατήρησαν πως ανάμεσα σ' ένα αρχαίο ελληνικό δράμα και ένα σημερινό η διαφορά είναι λίγη. Ναι, η συμπεριφορά του ανθρώπου δε μοιάζει να έχει αλλάξει βασικά. Και πρέπει να προσθέσω πως νιώθει πάντα την ανάγκη ν' ακούει τούτη την ανθρώπινη φωνή που ονομάζουμε ποίηση.Αυτή τη φωνή που κινδυνεύει να σβήσει κάθε στιγμή από στέρηση αγάπης και ολοένα ξαναγεννιέται. Κυνηγημένη, ξέρει πού να 'βρει καταφύγιο· απαρνημένη, έχει το ένστικτο να πάει να ριζώσει στους πιο απροσδόκητους τόπους. Γι' αυτή δεν υπάρχουν μεγάλα και μικρά μέρη του κόσμου. Το βασίλειό της είναι στις καρδιές όλων των ανθρώπων της γης. Έχει τη χάρη ν' αποφεύγει πάντα τη συνήθεια, αυτή τη βιομηχανία. Χρωστώ την ευγνωμοσύνη μου στη Σουηδική Ακαδημία, που ένιωσε αυτά τα πράγματα· που ένιωσε πως οι γλώσσες, οι λεγόμενες περιορισμένης χρήσης, δεν πρέπει να καταντούν φράχτες, όπου πνίγεται ο παλμός της ανθρώπινης καρδιάς· που έγινε ένας Άρειος Πάγος ικανός: να κρίνει με αλήθεια επίσημη την άδικη μοίρα της ζωής,
– για να θυμηθώ το Σέλλεϋ*, τον εμπνευστή, καθώς μας λένε, του Αλφρέδου Νομπέλ, αυτού του ανθρώπου που μπόρεσε να εξαγοράσει την αναπόφευκτη βία με τη μεγαλοσύνη της καρδιάς του.
Σ' αυτό τον κόσμο, που ολοένα στενεύει, ο καθένας μας χρειάζεται όλους τους άλλους. Πρέπει ν' αναζητήσουμε τον άνθρωπο, όπου και να βρίσκεται.
Όταν, στο δρόμο της Θήβας, ο Oιδίπους συνάντησε τη Σφίγγα κι αυτή του έθεσε το αίνιγμά της, η απόκρισή του ήταν: ο άνθρωπος. Τούτη η απλή λέξη χάλασε το τέρας. Έχουμε πολλά τέρατα να καταστρέψουμε. Ας συλλογιστούμε την απόκριση του Oιδίποδα.»Πηγή: parapolitika.gr